Hij slaat zijn platte ogen neer en ziet inwendig. Als hij het wil kan hij zomaar...
Maar hij wil niet. wordt afgeleid door de lekkende vlammen van de open haard. Hoort het spattende geknetter. Het vult zijn hart. Kikkers kwaken niet meer.
Zijn kalmte onderdrukt zijn woede. Wacht maar tot je thuiskomt!

Dan ruikt hij pulkengroen van ergernis en doet de deur dicht met een knal.
Hij laat je woelen in het dichte kroos. Hij is de algenman.