Nieuw werk aan de horizon, 2012, boek 101, pagina 33

Geluksgevoel

Een klavertje drie kan ook veel geluk brengen, het zoeken
naar het vierde blad juist oneindig veel ongeluk.
De wereld heeft dat al vroeg geleerd, toen hemel en aarde
nog niet waren gescheiden. Het ongedeelde stuk kwam toen
tot volheid en splitste zich in twee stukken, het lichte en het
zware stuk.
Het lichte was uiteraard zuiver, wat onzuiver was daalde neer
en dat werd toen de aarde. De hemel was stevig en robuust,
trad af en toe hevig in beweging; de aarde was zacht en ook
volgzaam, verkeerde oorspronkelijk in aangename rust.
Het geluksgevoel regeerde toen nog op aarde. Pas toen ze
beide hun posities hadden ingenomen gingen andere ener-
gieën van yin en yang in verbinding. Daardoor ontstonden
de dieren, later de mensen (de mens is eigenlijk een kouwe-
lijk blootgedierte en ging zich kleden).
Sommige mensen beweren nu dat een mens wel degelijk
verschilt van andere wezens, maar is dat wel zo?
Het feit dat mensen meestal geen geschubde, gevederde of
gepantserde huid hebben wil niets zeggen. Intellect of taal
zegt ook niets. Dieren kunnen op hetzelfde niveau zitten.
We weten het alleen niet omdat we dat intellect of die taal
niet kennen. Misschien hebben dieren wel een hogere be-
schaving dan mensen.
Af en toe ervaar ik mijn soortgenoten wel degelijk als vogels,
dan spreken zij in vogeltaal, zij kwetteren er lustig op los en
ook zij maken nestjes voor de broed om maar eens iets te
noemen. Niet voor niets noem je een rare snuiter ook wel
een vreemde vogel.
Een mens is een nietskunner en raar naaktgedierte.