Nul, nul, 2012. boek 102, pagina 19

Ronde ogen

Elke dag is nieuw. Elke dag breken harten en komt de zon op.
Zomaar een gedachte van een man met ronde ogen. Zijn ogen
voorspellen een uitslag, een doelpuntloos gelijkspel: nul nul.
Hij heeft geen herinneringen zegt hij en geen bereik.
Ieder moment herhaalt zich dus eindeloos in die nul nul stand.
Gister verbrandde hij zijn dagboek. De geest van de inkt blijft
achter. Misschien komen de reïncarnaties elkaar nu opnieuw
tegen.
Hij drinkt thee.
Elke dag schrijft hij niet, omdat hij nu slecht schrijft. Anderen
zeggen dat het niet van belang is. Hij wacht tot het water land
verzwelgt. Hij is iemand zonder titel en doet een vluchtmara-
thon. Zijn bestemming is de buitenkant.
Hij drinkt thee.
Geen ambacht bezorgt hem roem, hij vergat stuifmeel te ver-
zamelen. Hij weet niet dat vluchten aankomen is. De wettelijk
voorgeschreven volgorden van metaforen geven onderwerp en
bijwoordelijke bepaling een plaats.
Hij drinkt thee.
Ik zeg: Kom op, je mag je gelukkig prijzen met je pen en inkt.
Het redt je tong! Je wordt niet onderweg vermoord door woor-
den of zinsdelen.