Featherbrain, 2012, computertekening

Geen gezicht

Voor de schilder klusser is het een ramp, die kleine oneffen-
heden, de gaten rondom het gezicht. Al gauw heb je geen
gezicht. Hobbelige partijen, scheve neuzen, slecht passende
rondingen is het gevolg. Wat over blijft is geen lust voor het
oog, het is meestal niets meer dan een hoopje grijs puin.
Provisorische bouwsels gaan niet lang mee, zijn belangrijk
voor de maker, maar blijven in de stock van die kunstenaar.
Ooit ontwierp ik een plaatje, besmeurde het met verf in
een passend raam. Pas bij droging zag ik dat het helemaal
geen gezicht was geworden, maar een vieze, zielloze wasbak.
Ik schrok van het resultaat. Dit was te kwetsbaar. Mensen
zouden beslist aan de kraan gaan draaien. De tape zou het
niet vasthouden. Hollandse zuinigheid was hier het lapmiddel
geweest. Kortom: Zonder titel werd snel Wasgelegenheid en
was klaar voor de groepsexpositie.
Niemand zag wat ik had gezien. Mijn brouwsel kreeg bijval.
Mijn ogenschijnlijke ordeloosheid viel niet door de mand, wat
me meteen inspiratie gaf voor een volgend werk: Nooit meer
alleen.
Toevoeging:
Misschien begin ik de volgende keer aan een gezicht in de
vorm van een schemerlamp. Dat zal een aangenaam licht
geven. Succes verzekerd!