Young Tara, 2007 -2012, bewerkte foto

De brief

Lieve Tara,

Ik had je voor de telefoon gezegd, dat ik je niet meer zou
schrijven, maar ik ben niet haatdragend, dus ik vergeef je.
Je bent gemeen tegen me. Gister ook al. Toen heb ik je ex-
pres niet gebeld op het uur dat je thuis was, in de hoop dat
je me een brief zou schrijven. Ik houd van je brieven.
Die brief kwam niet en zal vast niet komen. Je bent soms zo
wreed. Je was liever bij je zus dan bij mij. Is dat mijn straf?
Je hebt geen idee hoe prikkelbaar en bang ik ben geworden
door je kwelling.
Ik eet alleen maar wat fruit, al het andere bleef er niet in.
Ik heb vast koorts. De opwinding die ik nu heb maakt me in de
war. Waar ben je nu als ik je nodig heb?
Een telefoontje zou me weer opbeuren.
Laatst plaagde ik je en toen vond je mij gemeen, maar lieve
Tara wespen die zijn pas gemeen! Ze doen pijn en ik houd
niet van pijn doen.
Neem me niet kwalijk dat ik deze brief schrijf, ik beloof je in
de toekomst veel kleine briefjes te schrijven (nog kleiner dan
ikzelf). De rest van de dag zal ik heel bedroefd zijn en veel op
bed gaan liggen.
Ik vraag je  een beetje te denken aan je arme liefje.
Tot hopelijk gauw, ik vergeet je nooit.

Heel ’s avonds, je XXX.