De elegante kamer, 2012, bewerkte foto

Vreemd zoeklicht

Veel kleur mocht niet, dit is de kamer van een waarschijnlijke
roker, zo grijs als as zijn hoogtepunt. Wormen, tekens van
onbloed, hangen vast al in zijn lijf. Hij leeft hier als en halve
dode en sust zijn eigen brandende schaamte.
Wonderbaarlijk is het schilderij boven de bank. Vreemd, maar
passend. Het licht streelt de nacht en geneest zo een groter
lijden. Het licht is ook de wind van de duisternis. Het laat zien
wat er te zien is. De spiegels spreken tot Narcis.
Vreemd is dit.
Vreemd is deze gevulde leegte.
Hier is al het warme zomerwater verdwenen, hier staat de
vroege maan van de maand oktober. Dit huis staat aan een
dode weg. De muren lachen niet. Het licht prikt in de volle
duisternis op zoek naar oud gouden woorden.
Toch zou je in deze kamer goed kunnen dromen en uitvliegen
naar de ragende armen die naar de wolken zijn uitgevlogen.
Dan zou je meer zien. Meer licht geeft meer zicht. Maar ja,
hier woont de strenge versteende moeder en dan doe je niet
onbesuisd. Haar geest wil niet tuimelen en dan houdt het op.
Dit is haar wereld. Dit is haar spiegel.
Ik zou de zon zo plat slaan om hier meer te licht geven, maar
val op mijn neus. Te veel op de tenen gestaan.