I T = I T, 2012, acryl, 40 x 40 c
Geef niet op
Als je leest dat iemand is gestorven die je kent of hebt gekend
krijg je altijd een klein schokje. Het klokje van eigen tijdelijk-
heid klingelt scherp en daar houd je niet van. Je wilt er nu niet
aan denken. Het is een overval.
Dat onderging ik ook bij het sterven van Raoul de Keyser.
Ik was ineens oud of voelde me zo. Even maar.
Toch heb ik hem maar één keer ontmoet, ergens begin jaren 70.
Zijn werk maakte veel indruk op me. Het zag er zo simpel uit.
Hijzelf trouwens ook, niks artistiekerigs, eerder een anonieme
kantoorman of boekhouder.
Bedachtzame Belgische zinnen, die so wie so al mooi klinken,
kwamen wonderschoon uit zijn kleine, bescheiden mond.
Ik kocht een zeefdruk van hem. Was blij met zijn echtheid.
En nu is hij dood. Dat is ook echt.
Ook echt is dat ik later die zeefdruk in droevige omstandig-
heden ben kwijt geraakt. Spijtig genoeg is dat soms het leven.
Daarom maakte ik dit hommage schilderij. Zo simpel is het:
IT = IT en dan is het klaar, over en uit.
Je werk heet daarna ineens oeuvre.
Hij werd 82, niet gek voor een kantoorman.
Ik ga voor het getal 96, doe gewoon mijn best.
Er is nog veel te doen van dat beste.