Blue print, 2012, bewerkte foto

Zoektocht

Na lang zoeken is een huis niet meer een huis, maar een stem uit
de leegte, die tegen de mensenmassa is opgestaan.
Men zegt zo mooi dat een mond zich aan het einde van het lichaam
bevindt, maar ik betwijfel dat zeer. Wat zich daar ontvouwt is vaak
een vreemde vorm, waaruit nog vreemdere woorden komen.  Woor-
den die op zoek zijn naar een tastbare bron zijn onbetrouwbaar.
Later:
Uit de min of meer vertrouwde vorm ontvouwt zich een nieuwe
vorm. Diep uit de bodem laat zij een nieuw licht vallen op al het ge-
vraagde. Ook de open gangen naar de slaap krijgen schijnsel.
Pas als het toeval trouwt met het terloopse komt het nieuwe huis in
zicht. Het water staat stil, de haven is bereikt, de zaden zijn aange-
blazen. De regelmaat zal voortaan nieuw zijn.
Vraag dus niet hoe laat het kan worden, want dat weten wij niet.
Het gevonden huis zal je licht likken, omdat het een en al oog en
oor is. Het heeft de diepte van je hart vol geproefd en is meer dan
blij met het verdwijnen van je afwezigheid.
Niets gaat boven het huidige honk waar men uiteindelijk is.
De stille sterrennacht getuigt in rozengeur.
Deze fata morgana hoeft geen woestijn te zoeken om te beelden.
Dromen vliegen in, vliegen uit.
Met het winnende paard onder je reet gaat alles naar wens.
Altijd.
(nu niet meer wakker worden)