Druk, 2012, tekening, A4

Werk aan de winkel

Omdat hij weet hoe gemakkelijk de kleinste dingen hem kunnen
kwellen, probeert hij zorgvuldig ieder contact ermee te mijden.
Ieder wolkje wat voor de zon wil schuiven wordt tijdig weggescho-
ven, want wat moet je met een bewolkte dag in je leven?
Door zijn zelfgekozen isolement vindt hij zijn geluk. Hij is moedig,
rustig, valt niet in slaap. In alle bescheidenheid vindt hij zichzelf
flink de moeite waard. Waarom ook niet?
Zijn gelukkigste momenten ervaart hij wanneer hij niets zegt, wil,
denkt of droomt. Dan is hij aan het louteren, zegt hij, dan is het vele
niets alles. Zonder verbittering of verstarring bestaan er geen mis-
vormde ideeën, je leeft op dat moment in een lange, eeuwigdurende
voorsmaak van de dood, je bent tijdelijk verdwenen in jezelf.
Het mooie van dat tijdelijke is natuurlijk dat het stopt.
Hoe weinig hij ook ademt, handelt, hij beweegt zich altijd richting
eigen eindpunt. Wat op zich geen ramp hoeft te zijn, hij heeft mis-
schien de verkeerde vluchtweg gekozen. Er is altijd hoop.
Het enige waar hij voor op moet passen is dat hij zichzelf niet zo
moet overtuigen, want overtuiging betekent voor hem altijd het
verlies van illusie. Door de wil te analyseren heeft hij hem gedood.
Uiteindelijk beseft hij dat je je kinderlijkheid nooit moet verliezen.
Eindelijk rust hij.