See me sometime, 2013, bewerkte foto

Vreemd voorval

Ik wil je een verhaal vertellen over een heel groot wonder, maar
ik ben helaas vergeten waar het eigenlijk over ging. Heel vaag
weet ik dat ik iets vond bij een bron met schoon en helder water,
maar toen ik ging zitten was alles weer weg. Sneu, ergerlijk.
Wat moet je dan? Opgaan in het gekwinkeleer van vogels? Het is
een optie.
Misschien ging het verhaal over een adellijke dame, een freule.
Haar brandende wangen, haar koortsige ogen, haar koortsige lip,
alles stond strak. Er was geen zachtheid aan trekken. In het uur
van haar grootste glorie was ze zo teleurgesteld dat haar spraak
was weggevallen. Vanuit de schaduw belaagden nare ogenblikken
haar. Pas als de nacht was gevallen had ze eindelijk rust.
In het donker kon je haar beschadigingen goed zien, uit die diepe
wonden straalde wit licht. Zij was haar eigen sterrenhemel gewor-
den. Het leek alsof ze zichzelf van binnen kon belichten.
Je zult begrijpen dat ze opviel, aandacht trok.
Gedreven door een onweerstaanbare emotie viel de menigte vaak
op de knieën en keek in extase naar de roerloze freule. Men dacht
dat ze een vreemde god was, die blij in het leven kon zien.
Als de nacht voorbij was was op die waterplek niets meer te zien
van die nachtelijke verschijning. Wel was het gemarkeerd met een
kleine bloedvlek.
In de volksmond noemde men deze plek later de Freulevijver.
De freule verschijnt niet meer, Staatsbosbeheer heeft er een stokje
voor gestoken. Zij houden niet zo van occulte drukte.