Gered werk, 1984-2013, bewerkte foto

Andere tijd

Een mens is een broos wezen.
Soms doe je dingen uit volle overtuiging, waar je later uit een
andere overtuiging totaal anders had gehandeld. Op die manier
denk ik nog wel eens aan mijn grote schilderijen-brand.
Koppig maar goedaardig had ik in het volle bewustzijn het meren-
deel van mijn werk verbrand. Deels uit praktische overweging, ik
ging van groot naar klein verhuizen, deels uit frustratie, boosheid.
Dat laatste is nooit een goede reden, maar ja, je voelt het dan
zo en het vuur vraagt.
Een aantal schilderijen zijn gered. De oudste hebben als onderwerp
de zwarte nacht, zijn gemaakt met de kleur van de nacht. In zware
tijden zoekt men altijd naar voedsel. Misschien zijn ze niet eens zo
erg goed, maar omdat ik het toen zo graag schilderde, vervult het
me nog steeds met geluk zonder frons.
Waarom ik toentertijd zo bezeten was van de nacht en vele messen
schilderde kan ik nu met gemak bedenken, maar alles draaide op
dat moment om poëzie en kunst. Enthousiasme en respons. Nie-
mand dacht aan andere gevolgen. Ons plezier was òns plezier.
Als ik mijn oude ik op de gang tegen zou komen, zou ik hem van
harte de hand schudden en samen lachen. We zijn geen lievelingen
van het gezag zouden we waarschijnlijk gniffelen.
Liever horen wij ons gezang. Het liefst nat van zweet.