Monument voor schilder en muze, 2013, schets

late groet

je herfst weet niets meer van je handen
die kouder werden, als het weer
en roder, als de blozende blos
terwijl je muren metselde
uit voorzorg en groot zelfbehoud

wat zal de kou zich van je herinneren
bestookt in eigen bed en adem
nam je het bevroren wasgoed
als een bijna onzichtbaar spook
sneeuwwit van de lijn

ik ken je nog als een hete zomer
en maakte je toen heilig hof
tussen je twee geschampte knieën
trok ik wiedend door je tuin