Nieuw atelier, 2013, bewerkte foto

De ruimte is nooit genoeg

Eindelijk was het daar: mijn nieuwe atelier. De tijd speelt niet langer
met mijn voeten. Ik kan weer rijpen, het beeld kan groeien. Alle
spookpijnen zijn verdwenen. Men heeft de indruk dat het goed met
me gaat. Wat overigens waar is.
Een blije intrede was dus gauw gedaan, ik was nogal hongerig en
moe van gisteren. Ik blijf mijn eigen baas en zelfstandig in de pro-
ductie van mijn dromen. Zeg dat maar eens na. Ik maak wat ik wil.
Ik wil veel. Kan veel. Eén keer vlammen is niet genoeg. Alles is nog
lang niet gedaan.
Ik kijk vooruit in mijn ogen die naast me kijken. Zo kan geen beeld
ontsnappen. Er zijn geen spiegels achter mijn ogen, geen ogen ach-
ter mijn spiegels. Er is niks dat ik nog weet, maar ik ben en dat is
ruim genoeg.
Nieuwe ruimte geeft nieuwe blijdschap. Dat hoort zo. Nieuwe be-
wegingen leer je snel controleren. Oefening baart tenslotte kunst.
Wat een dag!
Ik zeg hallo tegen de rest van de dag. Mooi of lelijk kan me niet
schelen. De meeste mensen onderhouden hun clichés alsof hun
leven er van af hangt, ik niet. Het is allemaal zelfmedelijden waar
je niets aan hebt. Leven in het moment is veel belangrijker.
Stap gewoon op al het nieuwe af, druk de uitgestoken hand en be-
zegel het met een kus. Dan komt alles goed en heb je de illusie
bevrijd uit de drukte van al zijn beklemmende letters.