Schaduwschets, 2013, schets

Dit is mogelijk, dit is een mogelijkheid

Laat de verwarring maar roepen in de straat. Mooi is het oog dat
nog ziet. Schoon is de hand die kan handelen, zonder te ruiken
naar afval. Als het hart niet te hard wordt aangepakt kan je lang
leven. Zo lang tot de verwarring voor de ramen danst.
Het is mogelijk dat hij de woorden weet van iets wat komen gaat.
In zijn slaap zal het verder gaan groeien. Zo gaat het bij hem.
Kniel en laat de tongen wild gloeien. De bron wil uit de lippen, er
liggen duizenden dingen verborgen.
Ons ontgaat zoveel, het kleinste oogbedrog is maar een vinger
lang in vuur en vlam. Bij ontdekking is hij al gesmolten, het is
zijn lot.
Maar hoezo ons/wij?
In mijn hoofd valt een waterval. Mijn hersenen sponsen het op.
Ik knijp die spons uit wanneer het nodig is. Zo ben ik altijd start-
klaar. Ik houd mijn kaarten niet op de borst. Daar houden feeën
en fabelvogels niet van. Liever laat ik de zon regenen en zeg dan
dat de zon aderlaat. Het maakt me blij.
In het warme zomerwater wordt mijn lijf weer koel. Ogen drinken
alles rondom gretig op. Het jonge vuur wakkert aan. Vreemd is dit,
ik weet dat ik op de glanzende aarde woon, maar ik voel het niet.
Ik leef in de overgave of  bevaar de wateren ervan.