Droom, 2013, boek 108, pagina 26
Respect
Onder de mensen die bereid zijn voor een ander te sterven, zijn
er ook die dat willen omdat ze zich teveel voelen, een last voor
hun omgeving. Erg zeldzaam zijn die mensen niet, hun beweeg-
redenen zijn tamelijk mager. Meestal roken ze zich met alle plezier
kapot.
Kapot door genot is al een heel oud verlangen.
Het mooie aan dit alles is dat niemand na het heengaan hoeft te
treuren. Als zo’n bedlegerig iemand nog helder van geest is zal
het probleem van eigen last en overbodigheid geregeld opspelen.
Gewoon niets van aantrekken, als je respect toont help je een
beetje, en komt er geen weerstand en dan is het snel en zomaar
gebeurd.
Niemand hoeft zich later af te vragen of de betreurde dode toch
niet liever haar/zijn eigen einde had afgewacht. Mensen die niet
willen leven moet je niet in verlegenheid brengen. Laat ze gaan.
Het gif heeft de aderen langzaam gevuld en dan sluit het web.
Punt zonder komma.
Einde verhaal.
Tja, er valt wat voor te zeggen. Fijn weekend!