Papier

Day & Night, 2013, bewerkte foto

2013_day & night_bf

Overdenking in de nacht

Kan een silhouet ook jaloers zijn?
Als je van opzij alleen maar stemmen hoort en niemand ziet in de
uitgelezen ruimte, hoor je dat dan als muziek? Of wil je de woorden
toch verstaan en begrijpen?
Woorden op papier slingeren is iets moois, misschien zelfs wel een
gave. Op papier val je minder op, je bent ergens onnatuurlijk of
onwerkelijk, je hebt immers niets te vrezen. Papier is geduldig en
zegt niets terug. Je digitale trots heeft een gelukkig gezicht.
Schoonheid en verwondering houden van papier, zij kennen geen
sterrenbeeld of lach. Jij bent de ploeteraar die om zich heen grijpt.
Jij vreest wel, al weet je niet wat.
Aan de andere kant papier kent wel waterschade en brand. Dus
het is altijd toch uitkijken geblazen, je moet de zwaailichten niet
gaan opzoeken. Pak liever de eindeloze kruik en schenk ieder een
mooi glas!
Toen gebeurde er iets vreemds, zijn gedachten vierden al een over-
winning. Hij wilde zichzelf even feliciteren met de mooiste overwin-
ning op het leven, maar iets dreef hem de nacht in. Zijn silhouet
verdween gelijk. Het zwart at alles op. Hij dreef op een eiland in de
tijd en had zin om een kind in elkaar te zingen.
Dat doet de onbarmhartige nacht!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *