Droom, 2013, schets, A4
verlangen
het verlangen
de minste hoop
die wens
dringt zich op
tussen zonnestralen
dode vormen
geloven, ik niet
mijn popelend verzoek
woont in mij
alles wat openbaart
is mijn moment
tot het eindelijk
is bereikt
zonder stem
zegt mijn adem
je hebt het zelf gevonden
het is je natuur
laat de loden lucht
nu maar zweven
het zware zwart
is moe en zinloos
Mooi!
A:
in dit jaargetijde zijn zonnestraaltjes meer dan welkom.
we hebben niets te klagen.
de gepofte kastanjes ruiken/proeven weer heel lekker!
J.