Rood hoofd, 2011, tekening, A4

Over het rood

Peter belt Paula op.
Zij antwoord niet.
Wel is er een band opgenomen die zegt: Dit is 4527517, als je na
de piep een boodschap achterlaat, word je zo spoedig mogelijk
teruggebeld. Hij herkent de stem niet.
Peter spreekt in. Hij smeekt om vergeving en een teken van haar.
Een teken van begrip, goedkeuring. Een tweede piep dwingt hem
te stoppen terwijl hij nog lang niet alles heeft kunnen zeggen.
Hij wordt kwaad, loopt rood aan. Hij probeert het nogmaals. Nu
lukt er helemaal niets, de band is kennelijk volledig vol.
Daarna krijgt hij spontaan koorts. Zijn lip springt open, hij proeft
bloed. Hij is bij nader inzien ongelooflijk boos op Paula. Wat denkt
ze wel.
Hij wenst haar een langdurige, zeer onaangename pleuris.
Drie dagen daarna belt hij haar toch weer.
Zij antwoord niet.
Hij hoort wel een andere stem aan de andere kant, een mannenstem.
Vreemd, ongelooflijk vreemd. Zie je nou wel! De heks!
Dan gaat de telefoon op een onverwacht moment.
Hij neemt op en een vreemde onstoffelijk stem zegt:
Dit is 4527517…
als je na de boodschap…..
Het is zo eng dat hij snel de telefoon in de houder terug doet. Hij
wil het niet weten.
Die onwerkelijke smekende stem krijgt hij de hele dag niet uit zijn
hoofd..