Some Night, 1998, 60 x 30 cm, acryl

Filosofische vertwijfeling

In een filosofisch twistgesprek over de vrije wil voelde ze zich plotseling
een eenling. Ieder ander leek een duidelijke herkomst te hebben, zij niet.
Zij was blijkbaar naamloos, zeg maar abstract, aangespoeld en liep nu
rond in iets wat afkomstig was uit het rek van een ander, meer niet.
Alles zei haar ineens niets meer. Totaal leeg, doof, levend dood. Woorden
op zich betekenen immers niets.
En zij, die anderen met hun recht op eeuwigheid, hadden toevallig wel
een complete geschiedenis. Haar kern bleef leeg, haar geest leek nog het
meest op een tot de draad versleten afgedragen jas. Totaal op. Koud.
Als de wil zo vrij is, waarom wil hij haar dan niet, waarom stikt ze dan
bijna in een split-second? De wil kiest dus wel degelijk en is onvrij.