Ondergaande wolk, 2014, computertekening
Avondstemming
de lucht kwam achterom
in het roerloze midden
lag de oneindige zee
in die vreemde einder
in het volle water
in al hun nattigheid
gooide de natuur zijn drempel
de westenwind slaapt
ik blijf te wakker
vanaf het land
is iedere zee te groot
behalve als de maan kraakt
ik las watertanden
maar voelde waterstanden
wijdse wolken breken roze
de lucht is steeds maar polig
mijn rechterhand slaapt
mijn pezige pols is dood
zo dood als alle zeepieren
zonder zilt zand
een klok drijft op een plasje
ik wordt zwart silhouet