Winterzon, 2013, schets, A4

Laat in de middag

is verlatenheid een
onaangedane spiegel?

het zeldzame
dat me gebeurt
is langzaam
onopgemerkt
duurt uitgedoofd
ziehier een man
als een ieder
met zijn wolven honger
strijkt hij langs zijn lichaam
de liefde nomade
wordt wakker
als de zon ondergaat
een miezerige boot
drijft wellustig
op het soppige water
vermoeide schaduwen
in stoffig licht
zoeken laatste warmte

nu nog ronddolen
in eigen verwarring