Junior Blossoms, 2012, schets

Niet thuis / wel thuis

Dat er iemand was waarmee hij wel eens zoende, had hij al eens
verteld. Vrienden vertel je alles, vrienden hebben geen geheimen.
Men vond het fijn voor me (logen ze allemaal). Ondertussen hielden
ze hem stevig in de houdgreep. Nieuwe liefdes maken oude vriend-
schappen vaak stuk. Neem haar eens mee, riepen ze in koor.
Dat vond hij een goed idee. Iedereen kon dan zien dat hij een andere
weg was ingeslagen. Het andere leven, zijn eigen leven, beviel hem
meer dan prima.
De dag brak aandachtig aan. Hij zou haar ophalen om het haar ge-
makkelijker te maken. Onderweg kocht hij een boeketje bloemen.
Het waren mooie, frisse jonge lentebloemen, dat zou haar lichter
maken.
Nadat hij een kwartier tevergeefs aan haar deur had staan bellen,
besloot hij toch maar de huissleutel, die sinds een tijdje aan zijn bos
hing, te gebruiken. Voorzichtig roepend ging hij naar binnen.
In bad lag ze, haar polsen doorgesneden.
Naast haar bad, op het statief, de draaiende videocamera. Hier was
over nagedacht! Het stond er allemaal keurig op, voorzien van een
keurige titel: Mijn bloed voor je vrienden.
Op de valreep had ze toch nog een werk voltooid.