What to say?, 2011, bewerkte foto

Tafelgesprek

Ik zal door niets te vragen je begrijpen.
Ik zal geen vage buitenstaander zijn. Uit jouw gedachte regels lees
ik veel groot verlangen.
Vele die-en-die’s hebben je verlaten. Die teleurstelling moet je mooi
bij die die-en-die’s laten als het even kan. Vrienden die niet komen
zijn immers geen vrienden.
Bij het volle maanlicht daal ik als eerste af. Je zult me zien.
Je hoeft niet verder te turen, de kou verdraagt het niet.
Frustratie is zo zinloos. Alles loopt dan mis en is zo tevergeefs dat
er geen echte woorden voor bestaan. En als je die onbeduidende
woorden toch zou vinden zou je je gewoon schamen bij het hardop
zeggen!
Kijk, ik heb groot respect voor je, zoals je vermoedt.
Jouw zelfonderzoek zet anderen aan het denken.
Jouw terughoudendheid, jouw voorzichtige strategie, is het beste wat
me ooit overkwam.
Het maakt me blij omdat het altijd positief en betrouwbaar is.
Je bespeelde mijn verdorde geest goed. Je liet mij in mij groeien.
Maar goed, op deze donkere dagen denk ik niet zo.
Mijn twee grote liefdes zijn nu: lang slapen en eindeloos geduld hebben.
Daar kan je lang mee doen. Je schift niet. Het leven blijft aardig.
Alles is uiteindelijk een kwestie van integriteit.