Donker werk, 2014, computertekening

Op de uitkijk

De cirkel is rond. In het afgebeelde wordt de diagnose gesteld van
de uitholling van andere werken en andere weerspiegelingen.
Deze weerspiegelingen zijn geen utopische denkbeelden zoals bij
bijvoorbeeld Lissintzky of Mondriaan, die aan het begin van de eeuw
meenden dat hun werk gedaan zou zijn wanneer de principes van de
schilderkunst in de maatschappij verwezenlijkt zouden zijn.
Mijn werk is momenteel geplaatst in een wat dove afwezigheid. Ik
zie dat als iets tijdelijks en ga nog niet spreken over mijn utopische
toekomstbeelden.
Sterker nog: ik zie werk als plaatsen waarin de tijd ontbreekt.
Waarschijnlijk is het zo (hopelijk) dat mijn werk een uitzondering
betreft op het gangbare. Je kunt beter geen andere verbindingslijnen
trekken. Even minder belangstellend is beter op zijn plaats.
Vaak ervaar ik zoiets als het sublieme gemis. Het geheugen van de
verbeelding reikt niet zo ver.
Ik moet het voorlopig doen met een zelfverwijzende manier van
verbeelden, wat plaatsbepalend O.K. is.