De foto, 2008, boek 99, pagina 55

Andere ruimte

De ruimte had een vaal en groezelig geel licht gekregen.
Het voelde wat overdreven die slappe, gele kleur. Bovendien werd
de ruimte tussen de dingen daardoor groter en klonken de geluiden
gescheiden op de één of andere manier.
Alles wat je hoorde hield abrupt op omdat ondertussen de tijd werd
afgebroken. Gedachten schoten voorbij.
Toen kwamen zij en alles werd warmer, terwijl de hitte zelf koud leek.
Ik stond op een kier afstand, in de andere kamer, en zag hun hoop-
volle houding. Terwijl zij zo aanwezig schreeuwden, had ik mij meer
als bloemblaadjes in de kelk gesloten en trok me terug in verreweg
de verste hoek. In de ontstane compositie van de ruimte kwam een
andere hoek. Je zag dat de felle kleuren alles braken.
Daarna deed ik de vensterluiken dicht en was de rust weer gekeerd.
Zwart geeft rust.
Een grijnslach verdween en droogde glinsterend op als het levenloze
slijm van een naaktslak. Het sneue snot van het subject stelde niks
voor.