Clara, 2006, schets

Saai

als jij ik was
en hier stond
dan was het enkel
om de neergeslagen ogen
weer aan anderen af te staan
wij kunnen maatjes zijn
om weer te kunnen verliezen

ik sta hier voor je
omdat ik niet met zekerheid besta
we reizen naar verre steden
om weer thuis te kunnen komen
de ziel danst zoals een bom
bijna een vlieg raakt

de verwelkomer kust
eenzelfde pruillip