Silent way, 201, bewerkte foto

Opnieuw

Een oude emotie verplaatst zich van de ene naar de andere kant.
Het heeft een bedoeling. Het onderwerp moet van verleden naar
heden vloeien.
Dat gaat natuurlijk niet zomaar.
Vaak blijft op het lange, stoffige oevers liggen. Je kan de bijbehorende
stompzinnige zuchten horen, als je daar open voor staat.
Maar als het lukt, die verplaatsing, is er groot feest. Alle vensters
gaan weer open. Er is nieuw licht en men heeft geen slapeloze
nachten meer. Boze dromen blijven achter. Ook de akelige fluitwind
is er samen met de krakkraktak snel vandoor gegaan.
De nu ontstane rust is een grote rust. Daar houdt de emotie wel
van. Zij weet hoe het bed warm moet blijven en luistert nooit naar
anderen. Er is geen plaats meer voor de verveelde oogopslag.
Alle stomme woorden glijden langs de oever het water in.
Dit is niet het einde, dit is een begin.