Big hole in the day, 2014, bewerkte foto

Het lege midden

Ongekende schoonheid zie je niet.
Soms als je je ogen, je oren en je hart opent ervaar je iets in
die richting. Als een vrije kunstenaar een vluchtige wereld
verwerkt werkt hij zich een slag in de rondte. Hij zoekt naar
de ziel der dingen met een groot oog voor het terloopse toeval.
Dan bereikt hij heel eventjes de korte troost. De drijfveer loopt
met de bestemming mee.
Het is een patroon van wendbaarheid bestaande uit vele
meanders. En dan, als de schets van gedachten zich hecht aan
zijn drager, dan bestaat het vastgelegde moment van de vernie-
tiging.

Bovenstaande schreef ik in een prelude voor het boek Tekentapijt
wat ik in 2005 samenstelde.
Op een vel of doek kan alles gebeuren, zou ik nu schrijven. Als je
voorbij het lege midden bent ben je al een heel eind.
Wat ook mooi is dat altijd na de herinnering de tijd van nu komt.
Nadat je je gedachten hebt gekorfd, doet je losse pols de rest.
Je bent even tijdelijk elders.
Het lege midden blijkt bij nader inzien toch vol te zijn.