Toevallige ontmoeting, 2015, computertekening

Heel mystiek

Ze zit in een chromatische maalstroom, al is het vast van korte
duur. Ze zou zich zelf niet zo ernstig moeten nemen, daar word
je alleen maar wazig van en dan zie je geen enkele zee meer
oplichten.
Als stemmingen negatieve invloed hebben is het misschien een
idee om het bladerbos op te zoeken. Bomen kennen geen boos-
heid. Ze geven je een stortvloed aan natuurlijke omhelzingen,
ze laten je weten dat je welkom bent en dat de mensenwereld
stinkt.
Overdreven?
Ik denk het niet. Vaak genoeg, als ik mijn navelbodem heb bereikt,
troost het bos mij. Zij geven mijn verwarde takken een nieuwe
stam. Dan is het niet morgen mooi weer, maar gelijk nu al volop
zonneschijn.
Ik heb eens een boom horen zeggen dat als mensen diepe inge-
vallen wangen hebben zij neerslachtige mensen zijn. Bomen weten
veel.
Als je je warm zingt staan je wangen immers blozend bol. Dat komt
door moeder, die denkbeeldig over je hoofd strijkt en bemoedigend
ja tegen je knikt. Je mag er echt zijn, je doet er toe.
Een bos lijkt een paradijs zonder mensen.
Zo denken de sterren er ook over.