Op zoek, 1986, bewerkte foto

Beschouwer

Vanuit een bepaalde hoek is er veel.
Hij had van horen en zeggen dat de mensen tegenwoordig niet
meer weten wat nu eigenlijk werkelijkheid is. Vooral de volwassenen
schenen daar veel last van te hebben. De voortdurende relativering
had zo zijn grote gevolgen.
Maar we hebben toch ons eigen blikveld – begon hij te pruttelen.
Inderdaad, we blikken aanwezig, maar daar is alles dan ook mee
gezegd. Dat is de simpele, overzichtelijke wereld. Daarbuiten gaat
de werkelijkheid als los zand door de vingers. We kunnen er van alles
van zeggen of weten, maar iedere betekenis betekent ook weer niets
en alles.
Een regering wist de oplossing: terugkeren naar de normen en
waarden van weleer. Het zou de nodige vastigheid beslist teruggeven.
Dat was te veel voor zijn arme hoofd en zodoende speelde hij verder
geen rol meer van betekenis. Aldus werd hij een vastgenagelde
beschouwer.
Onder zijn naam op het visitekaartje stond schuin gedrukt: post historisch,
alsof het een nieuw beroep was.