Dog/Zwijgman, 2009, schets

Dus

Stof is de roos van voorwerpen. Stof wandelt licht als het even
waait. Stof is volgens de geleerden (die het kunnen weten) doof.
Ik voeg eraan toe dat stof ook stom en achterlijk is en dat het
zich verdeelt.
Dus kan je rustig zeggen dat stof overal is.
Die domme materie kan zich bovendien behoorlijk opstapelen als
hij/zij zin heeft. Dan noemt hij/zij zichzelf laag. Waar je ook bent
die laag zal zich vertonen, omdat de stof dat wil. Stof is sterk en
hardnekkig, oneindig. Op vrije dagen wil ik  nog wel eens een
handje vol oppakken en bestuderen.
Het is een echte aanrader. Uiterlijk lijkt het niet iets groots, maar
bij nader bestuderen zie je van alles en uiteindelijk bespeur je je
verre eindigheid.
Het prettige van stof is dat hij/zij geen onderscheid maakt, hij/zij
is voor alle mensen gelijk. Dat is toch wel bijzonder, waar kom je
dat nog tegen?
Dus wat mij betreft is stof eigenlijk zuivere toekomst.
Bij stof eindigt de tijd.
Ik hoop niet dat ik je nu verdrietig maak: niets is gevrijwaard van
stof. Daarnaast en dat is ook niet erg hoopvol, las ik laatst dat in
sommige streken stof en God hetzelfde is. Zelfs de klank is eender.
Dat kan toch geen toeval zijn?