Anywhere, 2015, computertekening

Het tijdsgat

Huizen zonder deuren zijn huizen zonder cultuur en zonder
romantiek. In zo’n huis is echt geen plaats voor vermoeden,
er is geen in- of uitgang, alleen domme, zuurstofarme lucht.
Muren fantaseren fluisterend de saaiste roddels. Die zijn meestal
voortgekomen uit de resten van eigen chaos. Vage herinneringen
van ooit en toen. Alles is naar binnen getrokken. Het verborgene
van daarginds laat kruimelend zijn verbeelding los, is tenslotte
bijna werkelijkheid.
Het mooiste van dit gemiste vermoeden is natuurlijk de algehele
verlatenheid: de zwakte van de mens.
Als alles werkelijk achtergelaten is komen de schapen vanzelf.
Overal zijn schapen te zien en dat werkt verzachtend in het grote
tijdsgat.
Je begint je er zomaar thuis te voelen.
Sommige huizen zijn nu eenmaal onverwoestbaar.
Overal en nergens.