Eiland, 2012, bewerkte foto

Verschijning

Wij hebben een verschijning. Zij ligt ergens in de wereld, in een lege zee.
Het vreemde is dat die verschijning rond middernacht duidelijker wordt, ze
kan zelfs doorschijnend worden, die verschijning. Dan pas zie je ook dat
ergens in het midden een kop verscholen zit. Daaronder vermoed je een
groot gestalte.
Iedereen kan het waarnemen, je hoeft niet eerst uit je graf op te staan.
Ik moet trouwens bekennen dat ik met haar omga. Ik behang haar, want
het is duidelijk een haar, met attributen en overlaad haar met troetelwoord-
jes. Ze lust er wel pap van, ze gaat wild schuimen van plezier.
Als ik de verschijning aanroep komt ze nooit direct, zij schrijdt over de bodem
van de zee en dat gaat niet snel. Daarna doet ze eerst alsof ze me niet kent,
maar daar trap ik niet in, ik ken haar onderliggende honger, laat haar ogen
snel schitteren. De zee wil dan nog wel eens gaan fosfor-oplichten.
Dat zijn de mooiste momenten, ik zie het als een groot compliment: ik wordt
gehoord.
Laatst hoorde ik haar duidelijk zeggen: P.S. I love you…..
Ze houdt kennelijk van jazz.
Ik ook.