Frau im Kopf, 2009, acryl, 40 x 30 cm

B(r)oeivrouw

Zij kan goed klagen en slaapt in een rijk bed, wat door te veel
alleen zijn door motten wordt geblust (hierbij moet je dan de tik
van een oude pendule bedenken).
Haar geheugensteun zit onder de grote spiegel, haar holle kaken
kraken de wang. Zij is een broeinest, ze kan flink losbarsten.
Zij praat zo hard dat de baarden van oude mannen er af vliegen.
(note: Het kan ook zijn dat die baarden al zo schurftig waren dat
er maar weinig voor nodig was om los te laten)
Hoe dan ook, als banale geruchten aan het slapende land komen,
let dan op, want dan is de broeivrouw al behoorlijk dichtbij.
Ze zal je proberen te betoveren met haar Duitse gezangen. Haar
diep borrelende stem pakt je snel bij de strot.
Zij is bepaald niet vaderlands. Haar harde hand zal je kloppende
halsje snel weten te vinden en dan ben je er geweest. Haar boze
dromen pakken je zomaar en ben je ineens klein.
Pas dus op als je haar alles hoort los zingen.
Dan is klare wijn zo tintelende paardenpis.