Last Tango, 2011, 40 x 60 cm, acryl

De dans

Als je danst ben je transparant. Je ziet iedereen denken en dromen.
De lichte en de donkere kant walsen elkaar af. Als mensen dansen,
echt dansen, zijn ze niet langer bang. Ze zijn buiten hun muren gaan
wonen, ze zijn niet langer alleen.
Regelmatig zweven witte duiven boven het danspaar, dat is goed voor
een onderhoudend gesprek. Duiven zorgen er ook voor dat je elkaar niet
op de tenen trapt. Dansen moet niet pijnlijk zijn.
Morgen doen we de sinaasappel dans – beloofd hij nu al met rode wangen.
Zij knikt instemmend, die dag zal de traagste dag van hun leven zijn!
En wat doen de muurbloempjes met de fladderduiven?
Zij leren de vredevogels borduren. Voortaan zijn alle witte kakjes voorzien
van kleurige kruissteekjes, je zou er jaloers van worden als je zelf niet
iets beters te doen had.
Jaloerse mensen dansen niet, zij worden weggejaagd door de wassende
maan en leven kort.