Sinking Inside, 2015, bewerkte foto

Op de uitkijk

De cirkel is rond maar laat een vierkant zien. In het afgebeelde
wordt de diagnose gesteld van de uitholling van andere werken en
andere weerspiegelingen.
Deze weerspiegelingen zijn geen utopische denkbeelden zoals bij
bijvoorbeeld Lissintzky of Mondriaan, die aan het begin van de eeuw
meenden dat hun werk gedaan zou zijn wanneer de principes van de
schilderkunst in de maatschappij verwezenlijkt zouden zijn.
Mijn werk is momenteel geplaatst in een wat dove afwezigheid. Ik
zie dat als iets tijdelijks en ga nog niet spreken over mijn utopische
toekomstbeelden.
Sterker nog: ik zie werk als plaatsen waarin tijd ontbreekt.
Waarschijnlijk is het (hopelijk) zo  dat mijn werk een uitzondering
is op het gangbare. Je kunt hier beter geen conclusies uit trekken.
Even meer uitstellend, is beter op zijn plaats.
Vaak ervaar ik zoiets als het sublieme gemis. Het geheugen van
de verbeelding reikt niet zo ver.
Ik moet het voorlopig doen met een zelf wijzende manier van
verbeelden, wat plaatsbepalend O.K. is.
We staan op de uitkijk, zien veel.