Rookkamer, 2016, computertekening

Niets is wat er staat

Er was eens een dame die zich had voorgenomen een verhaal, nee,
een geschiedenis te schrijven, waarin alle eet- en drinkgewoonten
een rol speelden. Ook moest het over spijsverering en roken gaan.
Eventueel zelfs over seksuele gedragingen. Kortom ze wou er echt
veel tijd in steken. Het moest een groot, open boek worden.
Ze begon een staatje aan te leggen over haar slaapgewoonten. Alle
slaaptijden stonden keurig onder elkaar, met hoe lang, hoe slecht en
natuurlijk ook het belangrijkste: haar dromen werden breed verklaard.
Toen ze uiteindelijk vele schriften vol had geschreven viel het haar
op dat ze het niet meer interessant vond. Ze had alles al beleefd,
alles was overgegaan tot een soort droge kruimelkoek. Bovendien
was alles echt achterhaald. Niets was nog zo als het beschreven was.
Niets kon ze meer navoelen. Ze las eigenlijk heel veel onzin.
Nu zit ze steeds over haar verloren tijd te denken.
Soms wil ze op een onverwacht moment de politiek in.
Ik geloof niet dat er iemand op haar zit te wachten.
Politiek loopt ook altijd zo achter.