Overtrek, 2016, computertekening

De zucht

Weg is weg!
Verdwenen in de onachterhaalbare tijd.
Niet treuren.
Geen weemoed.
Alles is een kwestie van tijd. Ja toch?
Weg is weg!
Daar praten we niet meer over.
Voorbij is het wijde landschap van de nostalgie.
Alle oude gedachten kunnen niet meer bestaan, ze zijn opgegeten
door een andere tijd.
Weg is weg!
Niets terughalen.
Zo’n teruggreep kan alleen maar beschamend zijn, is een uiting
van armoede: valse gedachten, valse sensatiezucht. Scherven
en stukjes moeten mooi zichzelf blijven.
Weg is weg!
Drooggelegde hersengrachten moeten niet bewaterd worden, ze
hebben hun eigen karakter gekregen en dat is al mooi genoeg.
Klaar dus! Je krijgt echt geen week hoofd bij uitval.
Wat verdwenen is heeft zijn plaats verloren.
Nodeloosheden hoef je niet te sparen.
Weg is weg!
En tijd is tijd. Tiktijd.
Alleen groot ontwikkelde estheten schieten vol medelijden en
zwemmen in eigen machteloosheid, zitten zwaar op de bedrand.