Het loophoofd, 2016, computertekening

Bolleboos

Hij kon ontwaken met de snelheid van het donker. Vond zichzelf een
dichter. Schreef alleen voor volwassenen.
Vaak had hij het over de tijd. De tijd kwam altijd aantikken.
De tijd wist alles. De tijd was blij dat hij schreef.
De vorm van zijn lichaam sprak voor zich. Hij was een bolleboos.
Bol en boos.
Soms maakte hij zich kwaad en zei dan: Mijn doel is om het geslacht
te herstellen. Zie jezelf niet als onderdeel van een probleem, maar
reik over de grenzen heen…
Dat was ergens wat cryptisch. Zij die het begrepen spatten uit elkaar
van de loden leugens.
Dus waar ben je dan, vrij en radicaal, terwijl je in het donker zit met je
pupillen wijd open. Wat zie je?
Je ziet dat je op vele manieren geboren kan worden.
Iedereen is zo zijn eigen boom.
Je rilt en trilt.
Dat heet leven.