Spinazie eter, 2016, schets

Oude weg

Al jaren heeft hij niet meer gerookt, maar nu steekt hij toch een
sigaret op. Hij stopte indertijd toen zijn relatie brak. Dan overal
maar een eind aan.
De rook schroeit zijn longen opnieuw dicht. Zijn branderige, snelle
trekjes maken het nog erger. Hij is kort af, humeurig. Kom nu niet
in zijn buurt. Hij heeft op zijn minst één probleem.
Zijn nieuwe relatie kan het niet vatten, blijft gelaten stil. Zij zit er
wat verloren bij.  Ze weet dat ze niet moet of mag reageren. Hij is
nu ontplofbaar.
Zonet hoorde hij dat zijn dochter, zijn enig kind en meisje, is
vertrokken met een gevaarlijke vriend. Vlak voordat ze wegging
zei ze nog met tranen in de ogen: Ik wil normaal zijn en dat kan
niet met jullie erbij….
Hij had het er maar moeilijk mee. Voor de zoveelste keer. Zijn
vruchtbare dagen waren allang op of met vakantie. Hij leek wel
uitgegroeid, spijtig genoeg.
Het meisje was eerst wel verdrietig, maar onderging haar vertrek
daarna toch met een grote glimlach: ze wist dat dit de enige
uitweg was.
Haar vader verstikte haar, wou altijd ongepaste aandacht. Hij was
ergens haar kind geworden. Omgekeerd ongezond.
Hij bleef haar brutaal en onberekenbaar vinden natuurlijk. Puber!
Eigen vlees en bloed is ook niet altijd alles.
Het enige wat  hem nu nog omhelst is de rook van de tabak.
Daarnaast begon hij veel spinazie te eten.
Het zou hem sterker maken.