Natuur zin, zin in natuur, 2016, computertekening

Tuinpraat

Vanuit de stilte kijk ik naar jou. Ik leerde van jou het wonder van
de lachende bloemen. De verborgen verleiding van de varens deed
de rest. Weet je nog de vreugde van de goudsbloemen en daarna
die akelige teleurstelling dat goud geen goud bleek te zijn? Weet je
dat nog?
Nu ben je oud en praat al jaren niet meer. Je bent levend dood.
Ik kan alleen nog maar naar je kijken.
Ik zal het nooit vergeten, de planten leefden door jou handen.
Wie weet zelfs wel voor jouw handen! Dit moest wel het instinct
van overleven zijn. Zo kwam alles goed!
Bedankt dus voor alles wat je me hebt geleerd wat niet in school-
boeken stond. Ik kon geen slechte leerling zijn. Dat weet je toch!
Ik weet de natuur te bewonen. Ook ik kan overleven en heb je lief.
Je zal altijd leven in mijn tuin.
Ik zal het vieren in gedichten.