Fear in a new setting, 2000, tekening, A4

Zenuwlijder

Soms is het noodzakelijk verplicht je te schamen voor je eigen volk.
Soms volstaat schaamte voor één enkel persoon ook.
Met wat orde en vrede verdien je daarna hopelijk weer wat vrijheid.
Als de lucht haar hand naar je uitsteekt wordt verwacht dat je daar
op ingaat en die hand stevig vastgrijpt. Dat moment is vaak erg
dun, je ziet het zomaar over het hoofd en dan is het gelijk te laat.
Ook de brug van het gesprek komt dan niet op gang.
Maar zie: overal kleurt het veld vol papavers. Die rode bloei past
mooi bij je opgewonden wangen. Met nieuwe sikkels loop je naar
het nieuwe graan. Het kan je niet schelen of alles genoeg gerijpt is.
Zelfs het onkruid gaat eraan.
Je jonge lippen gaan vaneen na de schemer, ze zoeken en vinden
andere jonge lippen. Je kijkt voorbij alle verlatenheid.
Je bent gelukkig en dat mag iedereen weten.
Pas toen je de diepte van je droom kon peilen, met behoud van alle
mooie woorden, kwam het trage uur terug.
Toen nam je een zacht ijsje.
Ice Cream, You Scream.