Patatje oorlog, 2016 – 1998, bewerkte foto

Dus

Groen is de roos van voorwerpen. Groen wandelt licht als het even
waait. Groen is volgens de geleerden (die het kunnen weten) doof.
Ik voeg eraan toe dat geel ook stom en achterlijk kan zijn en dat
het vaak oorlog met zichzelf heeft.
Dus kan je rustig zeggen dat het groen overal is.
Die domme materie kan zich bovendien behoorlijk opstapelen als
hij/zij zin heeft. Dan noemt hij zichzelf plaag. Waar je ook bent die
plaag zal zich vertonen, gewoon omdat het groen dat wil. Groen is
van huis uit sterk, hardnekkig en oneindig uitgestrekt.
Op vrije dagen wil ik  nog wel eens een handje vol oppakken en
het goed bestuderen.
Het is een echte aanrader. Uiterlijk lijkt het niet veel bijzonders,
maar bij nader bekijken zie je van alles en uiteindelijk bespeur je
een verre eindigheid.
Het prettige van groen is dat hij/zij geen onderscheid maakt, hij/zij
is voor alle mensen gelijk. Dat is toch wel bijzonder, waar kom je
dat nog tegen?
Dus wat mij betreft is groen of soms geel eigenlijk toekomst.
Bij groen eindigt de tijd, begint de natuur.
Ik hoop niet dat ik je nu verdrietig maak, maar niets is gevrijwaard
van groen. Daarnaast las ik laatst dat in sommige streken groen en
God hetzelfde is. Zelfs de klank zou eender zijn.
Dat kan toch geen toeval zijn?