Verwerking, 2016-1987, bewerkte foto

Af en toe

Soms weet je het zeker: je draaft maar wat door in je eigen bedrijf.
En als je piepertje niet piept in je borstzak, grabbel je maar wat door
tot je er bij neer valt. Ingeblikt en onverplicht krijg je vervolgens de
zak.
De zak?
Ja, de zak van fluim en plof. Je kan er behoorlijk ziek van worden.
De spiegel laat dan je vaagste evenbeeld zien. Het enige wat je nog
goed afgaat is verblind en doof door het leven vegeteren.
Je zou ten einde raad moeten zijn, maar je bent zo vermagerd dat je
hongerig, snel, het verkeerde kiest.
Om aan jezelf te werken en te bouwen moet eerst de glorie van een
rijk verleden langskomen. Die draait je dan opnieuw een loer, maakt
je nog meer kapot.
Af en toe, in een vage vlaag van besef, heb je genoeg gehoord en
gezien en weet je de ruïnegekte af te breken.
Op weg naar de leefbare wereld klinkt al snel een nieuw en opgewekt
lied. Alle hoop en verwachting staat op scherp.
De zon doet de rest en maakt van jouw god een andere god.