Ongeduld van het moment, 1996, tekening, 50 x 65 cm

Zenuwen

Als alles lust is, dan breekt het zweet nat uit.
Zwijgen is nu werkzaam, maar dat kan alleen met de mond van
een zonderling. Die schrijven brieven voor geld. Rovers!
Diezelfde nacht vond ik dat dieren de stilte ontsierden. Daar was
ik het overdag niet mee eens. Geluiden kunnen nooit ontsieren.
Een verse regenbui schildert de opspattende plassen. Dat kan nooit
geruisloos.

Wolken bootsen boten na en botsen daarna weer andere vormen.
Soms meende ik vreemd genoeg de wimpers van een wandelaar
te herkennen. Dan hoorde ik weer iemand ontredderd zingen. Zo
lichtvoetig had ik het nog nooit gehoord. Prachtig!
Een nervenman is supersnel. Hij is ruimdenkend.
Luie geesten begrijpen hem niet. Onmogelijk!
Hun trage geest bedwelmt hun altijd te dichtbije horizon. Met een
weemoedig gebaar herkauwen ze hun oude vruchten. Dat doet
pijnlijk zeer als een slecht zittend vals gebit.

Het wordt tijd te onderhandelen met het geduld.