Verlichte gedachte, 2016, computertekening

Het waarom

Waarom de woede in je ogen?
Heb ik je misschien aan het denken gezet?

Zoiets zou Sigmar Polke (1941-2010) tegen zijn broer Wilfrid (ook
al kunstschilder!) gezegd kunnen als hij nog leefde. Hij ging dood
terwijl al het andere doorging. Hogere wezens bevalen dat.
Ooit in Polen geboren werd hij beroemd in Duitsland en de hele
wereld. Hij maakte heelalkunst.
Wat mij persoonlijk zo aan hem beviel was zijn dubbele bodem
mentaliteit. Alles wat gewoon was werd (kort) vreemd door het
in een andere context te plaatsen. Dat was men niet gewend.
Humor en kunst is een gevaarlijke combinatie. De meeste kunst-
kenners zijn humorloos. Zij kunnen niet relativeren. Zij weten.

Ik heb een lichte voorkeur voor zijn tekeningen. Dat verraad ook
de kern van mijn eigen werk. Tekeningen maak je vanuit je ziel,
al het andere is een ander verhaal, tweede garnituur.
Polke was een tovenaarsleerling en had lak aan de eeuwigheids-
waarde van kunst. Daar was hij te levendig en te lenig voor.
Bovendien is hij nooit in een stroming gevangen.
Opvallend was zijn belangstelling voor kitsch.
Het verhaal wil dat hij ergens in de zestiger jaren aan een bloem-
stilleven werkte, maar plotseling een Bijbelse stem hoorde die
hem beval geen bloemen maar flamingo’s te schilderen.
Eerst wou hij nog doorschilderen, maar toen besefte hij dat er
geen ontkomen aan was, het was Hem ernst. Het gevolg was
dat Polke jarenlang zogenaamde smakeloze kitschschilderijen
maakte (wel fraaie!).

Zelf geloof ik niets van dat verhaal, het is des kunstenaars om zo
alles rond te praten. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het een
groot genoegen is om van alles en nog wat te beweren en het
publiek vindt het geweldig, smult.
Ook hier blijkt weer: je moet alleen dat geloven wat je wilt geloven.