Delete, 2004, overgeschilderd werk, acryl, 100 x 80 cm

Soort talent

Er werd haar vaak verweten dat ze zwaar op de hand was of overdreven
intellectueel. Je moet dan maar even kijken wie dat beweert, het is vaak
niets meer dan een fabeltje. Ze is eerder lichtvoetig.
Ik weet, lichtvoetigheid steunt op schijn en aan die schijnbaarheid hangt
heel wat ballast, maar ze was beslist geen zwaar knorretje. Eerder een
kleine filosofe, die wat noodkreten in lege flessen de zee opstuurde.
Wat speels bij haar begint zal ook speels bij haar eindigen. Twijfel mag.
Zolang er twijfel is is er geloof, zolang er geloof is bestaat God. Immers
als God ons ongelovig had willen hebben, waarom heeft hij zichzelf dan
gemaakt.
Dit soort larie typeerde haar helemaal. Als je dacht aan een spoedig eind
was dat voor haar juist een pril begin. Heel vermoeiend. Er leek nooit een
eind aan te komen. Ze bezaaide alle lege vellen met zoveel mogelijk per-
soonlijke voornaamwoorden om eigen problemen te omzeilen. Haar zinnen
leken uit zichzelf de weg naar het papier te vinden.
Een andere uitspraak las ik laatst in een krantenartikel over haar: Litera-
tuur is seks!
Nou ja! Het schijnt dat een tekst niet erotisch is, maar de beweging van
de zinnen wel. Moeilijk te snappen, maar het zal wel zo zijn voor haar.
Ik wed dat zij geen echte liefde kent en iedereen koppig vindt.
Als je te dicht bij haar komt drukt ze snel op de toets van delete.
Daarna ontstaat er een quasi gesprek. Ze weet hoe de wereld is.