Late avond, 2 012, bewerkte tekening

Zeer hoofd

Zijn hoofd en de wereld doet hem zeer. Die fysieke pijn, die duidelijker pijn is dan
morele pijn, brengt door zijn weerslag op de geest tragedies op gang die ze uit
zichzelf niet bevat. Hij raakt snel in een allesomvattende boosheid, geen ster kan
meer ontsnappen.
Op zo’n moment vindt hij zichzelf ontaard. Zijn benen kunnen hem niet meer dragen,
ze zijn te slap.
Misschien doet zijn hoofd wel zeer omdat hij pijn in de maag heeft.  Alles is
daardoor verstoord, achter de hersenen om.
Deze man is verkeerd bezig, dat is duidelijk. Zijn hoofd doet zeer, dat wil zeggen
dat hij beseft dat de materie hem beledigt. Daardoor is hij geprikkeld. Iedere
ingreep van de omgeving zal hem doen ontploffen.
Het grijze hoofd wil het liefst dood, daar komt het op neer. Alleen maar omdat het
hoofdpijn heeft. Het arme hoofd heeft last van naamloos leed met koortsachtige
slapen en als hij met zijn handen over zijn haren strijkt kan hij nog meer lijden om
te lijden.
Kende hij mij maar. Ik zou zeggen dat in zekere zin geen enkel probleem onoplosbaar is.

Niemand van ons hoeft die gordiaanse knoop door te hakken. Daar wordt je alleen maar
moe van, het is onmogelijk dus eigenlijk onzinnig.

Zoiets stond er in zijn laatste aantekeningen.
Maanden zijn er al verstreken, niets gebeurde, je zou er koppijn van kunnen krijgen.