Het grauwsel, computertekening, 2012

Na een ergernis een advies

Met zijn opgeruimde gezicht begint hij de dag (of is het een dag?).
De uitgekeken uren heeft hij gister achter zich gelaten of gewoon weggedroomd.
Nieuwe innerlijk eerlijke uren wachten hem. Hopelijk.
Vanzelfsprekend is de hemel wolkenloos blauw en lijken alle vensters hem toe te
lachen. Deze dag straalt door en door, is eindeloos opgewekt en sprankelend.
Dat zie je zo, er is geen enkele twijfel mogelijk.
Eigenlijk is het zo’n dag om hoog in een oude boom te klimmen om de hele dag
kroonkoning te zijn. Goed uitzicht hebben zonder te vallen en dan herinneringen
aanmaken en opslaan.

En als je weer terug op de aarde bent lieve namen achter laten in de stam.
Je Zwitsers zakmes staat te trappelen van ongeduld.
Daarna gebeurd er iets vreemds, hij zag een blunder lopen. Niet een grote, maar
toch…
Als alwetende verteller kon die blunder goed in het hoofd van een ander zwemmen.
Hij haalde alle versieringen en gekakel met groot gemak weg. Stuurde vervolgens
zieke briefjes rond. Liet alles even weken. Wat overbleef was een bergje innemende,
sensuele proza. Prima stof zou je denken.
Als schilder mocht hij graag uit de verf komen. Op jacht naar water en mooie bleke
meisjes schilderde hij grote acrylportretten. Boodschappen liet hij niet achter,
dat was maar saaie soesa. Kunst moet je maken en niet gaan uitleggen.
Alleen luie mensen vragen zich af of het nu allemaal echt opzet is of iets anders,
iets onnozels. Ze gooien het op ordinaire onmacht. Dat ontregelt hen en dat vindt
hij als kunstenaar erg prettig. Wel geeft hij nog een vrijblijvend en ongevraagd
advies:

Neem een krant.
Lees snel. Lees diagonaal. Heb haast.
Neem een schaar.
Knip zogenaamd selectief.
Stop de uitgeknipte woorden en zinnen in een map en kijk er voorlopig niet meer
naar om.
Pak plotseling en ineens die map toch weer en lees opnieuw de tekst diagonaal
en snel. In alle stilte. Niet hardop! Het binnenhoofd moet vertellen.
Begin een eerste zin alsof je het zo uit een hoge hoed haalt.
Denk beslist niet na hoe het verder zal gaan.
Herhaal de handeling herhaaldelijk. Koester de bijzinnen.
Het geschrevene zal op je lijken. Je zult het direct herkennen.
Je zult zien dat je een schrijver bent met veel gevoel.
Een kort verhaal is zo geboren.
Alle grauwheid is per direct verdwenen.