RODE VAAS
Oogjesgoed

In het stilzwijgen ontdekte hij zichzelf en glimlachte. Schudde kort en hevig zijn hoofd heen en weer om zo verlegenheid te overwinnen en de woorden er uit te slingeren. Hij begon direct te dichten: Gouden Tranen / Het Leven is Kort / Neem het Gerust / Vogels vliegen...

Zij onderbrak hem ruw, bijna uit gewoonte. Stond zielloos op, liep weg. Hij bleef verbaasd waar hij was. Het knagend leven leek hem even te knakken. In diezelfde tijd nestelde een witte vlinder zich in zijn linker oog. Door de te zachte vleugels kreeg hij overal kippenvel, maar liet het toe met veel ontroering en beheersing: dit leek op geluk!
Die aansluitende nacht ging op in een droom. De ziel tolde in het laatste licht.

’s Ochtends was er nog meer onwaar.

Psyche
Psyche
2004
100 x 80 cm
Acryl/linnen